podróże do zeszłego lata #15

jezioro titicaca
(wym. titiiiii (oddech) cacaaaaaaa (wydach) )
duże, głębokie i najwyżej położone żeglowne jezioro świata, bo na 3812mpnm. a jak porównacie powierzchnię albo objętość wody, to będzie najwyższym w całej południowej ameryce. kak pieredajet wikipedia. w 2012 roku wpisane na listę zagrożonych jezior - jakos zrobilo się brudno w wodach, a i czlowiek ma za duzo do powiedzenia w sprawie titcacaczańskich mieszkancow.

totez karnęlismy do puno, gdzie peru zmienia się w boliwię, a może odwrotnie.
a w puno karnęlismy się łódką żeglowną. w peruwiańskim rozumieniu to łódź do wożenia turystów i robienia kasy - na wyspy uro, amantani i taquille.
i kopsnęlismy sie na pachamame lub pachatatę na romantyczny zachód słonca. i tanczylismy do muzyki i biesiadowalismy z inca colą i cervezą cusco. i pysznieśmy się bawili jak prawdziwi turysci, ktorzy wcale nie wiedzą, ze mieszkancy wysp tak naprawdę mieszkają w pobliskim miasteczku i jedzą na obiad kurczaka con arroz, a to tylko taki teatrzyk, zebysmy się poczuli lepiej.
no więc tak było:
(będzie to długi a mięsisty wpis. konczy się miesiąc, lada moment wyjezdzamy z chivay, a tu ciągle kilka tematów do tyłu)

widok na trzy madonny:

taka tam zagroda lam:

i herbatka z muni, mięty andyjskiej. można ją znaleźć jedynie w Peru, Boliwii i Argentynie - tutejsi mieszkańcy używali jej jako repelent do pasożytów oraz innego robactwa. ja zakochalam się w aromacie, no i tych wszystkich digestive, anti-septic, analgesic, anti-inflammatory, carminative, anthelmintic, aphrodisiac, antispasmodic oraz anti-phlegm mozliwosciach.

a potem jedziemy dalej i nagle okazauje się, ze na 4000m to droga tranzytowa:

szybka zmiana krajobrazu:

i na wieczór Puno:

i nastepnego dnia wsiadamy na łódkę. na dzien dobry wyspy Uro:

wyspy Uru lub Uro są zupełnie bio i organiczne. tworzą się poprzez nakładanie warstwa na warstwie trzciny totora - kiedy warstwa na dole zgnije, na górę nakłada się nową, i tak się tworzy zycia krąg. zapewnia i stabilnosc, bo konkretny fundament, i mobilnosc, bo przeciez to pływająca tratwa.

Uru przybyli z Amazonii w czasach prekolumbijskich - trochę ze strachu przed Inkami, trochę zeby znaleźć swoją ziemię. dzisiaj mieszka ich około 1200 na archipelagu 60 wysepek.

a potem płyniemy dalej, az docieramy na wyspę Amantani. tam koloniści udają się do swoich domów, gdzie specjalnie przeszkolone z tradycji i turyzmów panie przygotują tradycyjny posiłek z ziemniaka

*alert* zdjęcie brzydkie, ale potrzebne. moze nie byc toalety....

... przynajmniej nie oglądają tv na kiblu :)

i wracamy do jadłodajni o pięknym świetle:

piękne światło, a kiedy zachodzi - kable idą po suficie :) suficie? och, to plandeka

witamy w Amantani. nie ma tu hoteli, nie ma tu samochodów, nie ma elektryczności. Quechua uprawiają tu ziemniaki ręką gołą, jakby rewolucja przemysłowa nigdy nie nastała.